Омилената статистика на премиерот

Кога и да го прашаат нашиот премиер за економијата, без разлика дали во странство или дома, тој постојано повторува една единствена статистика - Светската Банка во својот извештај Doing Business за 2012 година не карактеризира како земја која трета по ред најмногу напредувала, со што го заземаме завидното 22 место. Впрочем и нема што друго да повторува: БДП-то во првиот квартал доживеа пад од 1.4% откако веќе четврта година не покажува значителен раст, невработеноста е највисока во Европа, нееднаквоста и степенот на сиромаштија се рекордни во Европа, а според странските инвестиции сме на дното во регионот. Оттука не разбирам што бара таа неизбришлива насмевка на лицето на Груевски кога ќе му постават прашање за економијата.
Генерално гледано, повисоко рангирање на листата на Doing Business е подобро отколку пониско, иако и тоа не е секогаш точно бидејќи некои од овие регулативи се во судир со заштитата на работничките права и животната средина. Но како и да е, мораме да имаме предвид што тоа рангирање во суштина претставува. Имено, Светската Банка ги рангира земјите според регулативата за водење бизнис, а не според бизнис климата. Тоа значи дека вие уште утре можете да ги донесете сите закони кои Светската Банка ви ги налага за да се пласирате на повисоко место, но бизнисот и понатаму може да ви е мртов доколку многу поважни фактори како реалните услови за инвестирање, корупцијата, политичката стабилност и правниот систем ви се главните проблеми, како што е случајот со Македонија. Еве, и од сајтот на Светската Банка:

„Doing Business analyzes regulations that apply to an economy’s businesses during their life cycle, including start-up and operations, trading across borders, paying taxes, and resolving insolvency. Doing Business does not measure all aspects of the business environment that matter to firms and investors. For example, it does not measure security, macroeconomic stability, corruption, the level of skills, or the strength of financial systems.„

Тоа јасно се гледа и од листата на рангирани на која над нас котира Грузија (16), Тајланд (17) и Малезија (18) на пример, а една Руанда е на 45-то место, далеку пред Индија (132) која е една од главните дестинации за странски инвестиции. Еве ги на пример најдобрите 8 реформатори за 2010: на прво место Руанда, потоа Киргизстан, Македонија, Белорусија, Обединети Арапски Емирати, Молдавија, Колумбија, Таџикистан. Сосема реално друштво на земји во кое се наоѓаме според степенот на економски развој. Токму овој податок беше главен адут на премиерот за успесите на неговата економска политика, но во суштина цело време се цитира еден квази-индикатор, кој поради останати економски корелации многу повеќе е индикатор за тоа колку е проблематично да се инвестира во овие земји, отколку на идеалната клима за инвестирање.

Кога соговорникот (премиерот) свесно манипулира со статистиката, тука веќе се исклучува секаков разговор базиран на искреност и интелектуален интегритет. Тоа е доказ за потценување на сопствениот електорат, но можеби може да се разбере од аспект на бескрупулозна борба за власт. Но кога ќе ве прашаат едно конкретно прашање на највлијателнит странски медиум (СиЕнЕн), а вие ќе се направите „на Тошо„ и ќе дадете одговор кој нема никаква врска со прашањето, тогаш веќе не го потценувате само сопствениот народ, туку и водителот, и светската јавност, и конечно е срамно и за целата држава.